D-04.04.02.            Podbudowa z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie

 

1.         Wstęp

1.1.      Przedmiot Szczegółowej Specyfikacji Technicznej (SST)

Przedmiotem niniejszej Specyfikacji są wymagania dotyczące wykonania podbudowy z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie dla modernizacji dróg dojazdowych do gruntów rolnych w miejscowości Malenie.

1.2.      Zakres stosowania SST

Szczegółowa Specyfikacja Techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w punkcie 1.1.

1.3.      Zakres robót objętych SST

Roboty obejmują wszystkie czynności umożliwiające i mające na celu wykonanie warstwy podbudowy z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie o grubości:

·           20 cm – na przebudowywanej drodze dojazdowej do gruntów rolnych na długości  1000 m

1.4.      Określenia podstawowe

1.4.1.    Stabilizacja mechaniczna - proces technologiczny polegający na odpowiednim zagęszczeniu kruszywa o właściwie dobranym uziarnieniu, przy wilgotności optymalnej.

1.4.2.    Pozostałe określenia podane w niniejszej Specyfikacji są zgodne z obowiązującymi polskimi normami.

2.         Materiały

2.1.      Rodzaje materiałów

Podbudowa z kruszywa łamanego, stabilizowanego mechanicznie powinna być wykonana z kruszywa łamanego uzyskanego

w wyniku przekruszenia surowca skalnego, zgodnie z wymaganiami normy PN-S-06102.

Kruszywo powinno być jednorodne, bez zanieczyszczeń obcych i bez domieszek gliny.

2.2.      Wymagania dla materiałów

2.2.1.    Uziarnienie kruszywa

Krzywa uziarnienia kruszywa, określona wg PN-EN 933-1 powinna odpowiadać wymaganiom normy PN-S-06102, dla kruszywa o uziarnieniu 0/31,5mm.

Krzywa uziarnienia powinna być ciągła i nie może przebiegać od dolnej krzywej granicznej uziarnienia do górnej krzywej granicznej uziarnienia na sąsiednich sitach. Wymiar największego ziarna kruszywa nie może przekraczać 2/3 grubości warstwy układanej jednorazowo.

2.2.2.    Właściwości kruszywa

Kruszywo powinno spełniać wymagania podane w Tablicy 1.

Tablica 1.        Wymagania w stosunku do kruszywa

2.2.3     Woda

Do zraszania kruszywa należy stosować wodę w ilości zapewniającej właściwe zagęszczenie kruszywa wg

PN-88/B-32250..

2.2.4     Źródła poboru materiałów

Wszystkie materiały użyte do budowy powinny pochodzić ze źródeł uzgodnionych i zatwierdzonych przez Inżyniera. Przed rozpoczęciem robót, Wykonawca powinien dostarczyć Inżynierowi wyniki badań laboratoryjnych łącznie z projektowaną krzywą uziarnienia i reprezentatywne próbki materiałów.

3.         Sprzęt

3.1.      Sprzęt do wykonania podbudowy

Do wykonania podbudów z kruszyw łamanych stabilizowanych mechanicznie należy stosować:

-          mieszarki stacjonarne do wytwarzania mieszanki kruszyw, wyposażone w urządzenia dozujące wodę,

-          równiarki lub układarki kruszywa do rozkładania materiału,

-          walce ogumione, walce stalowe gładkie wibracyjne lub statyczne,

-          zagęszczarki płytowe, ubijaki mechaniczne lub małe walce wibracyjne, do stosowania w miejscach trudnodostępnych.

4.         Transport

4.1.      Transport kruszyw

Transport kruszywa powinien się odbywać w sposób przeciwdziałający jego zanieczyszczeniu i rozsegregowaniu.

Podczas transportu, kruszywo powinno być zabezpieczone przed wysypaniem, zanieczyszczeniem, zmieszaniem z innymi materiałami, nadmiernym wysuszeniem i zawilgoceniem. Kruszywo drobne należy zabezpieczyć przed rozpyleniem.

5.         Wykonanie robót

5.1.      Przygotowanie podłoża

Podłoże pod warstwę podbudowy z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie stanowi warstwa gruntu podłoża (G₁).

5.2.      Wytwarzanie mieszanki kruszywa

Mieszankę kruszywa o uziarnieniu zgodnym z projektowaną krzywą uziarnienia i wilgotności optymalnej należy wytwarzać w mieszarkach stacjonarnych gwarantujących otrzymanie jednorodnej mieszanki. Ze względu na konieczność zapewnienia jednorodności materiału nie dopuszcza się do wytwarzania mieszanki przez mieszanie poszczególnych frakcji na drodze. Mieszanka po wyprodukowaniu powinna być od razu transportowana na miejsce wbudowania w sposób przeciwdziałający segregacji i nadmiernemu wysychaniu.

5.3.      Wbudowywanie i zagęszczanie mieszanki

Przewidywana wg Dokumentacji Projektowej grubość warstwy podbudowy z kruszywa stabilizowanego mechanicznie wynosi

od 5 do 20cm.

Warstwa podbudowy powinna być rozłożona w sposób zapewniający osiągnięcie  wymaganych spadków i rzędnych wysokościowych. Rozpoczęcie budowy każdej następnej warstwy może nastąpić po odbiorze poprzedniej warstwy przez Inżyniera.

Wilgotność mieszanki kruszywa podczas zagęszczania powinna odpowiadać wilgotności optymalnej, określonej według próby Proctora, zgodnie z PN-88/B-04481 (metoda II). Materiał nadmiernie nawilgocony, powinien zostać osuszony przez mieszanie i napowietrzanie. Jeżeli wilgotność mieszanki kruszywa jest niższa od optymalnej o 20% jej wartości, mieszanka powinna być zwilżona określoną ilością wody i równomiernie wymieszana. W przypadku, gdy wilgotność mieszanki jest wyższa od optymalnej o 10% jej wartości, mieszankę należy osuszyć.

Wskaźnik zagęszczenia podbudowy wg BN-77/8931-12 powinien odpowiadać przyjętemu poziomowi wskaźnika nośności podbudowy wg tablicy 1, lp. 11.

5.4.      Utrzymanie podbudowy

Podbudowa po wykonaniu, a przed ułożeniem  następnej warstwy, powinna być utrzymywana w dobrym stanie. Jeżeli Wykonawca będzie wykorzystywał, za zgodą Inżyniera, gotową podbudowę do ruchu budowlanego, to jest obowiązany naprawić wszelkie uszkodzenia podbudowy, spowodowane przez ten ruch. Koszt napraw wynikłych z niewłaściwego utrzymania podbudowy obciąża Wykonawcę robót.

6.         Kontrola jakości robót

6.1.      Badania przed przystąpieniem do robót

Przed przystąpieniem do robót Wykonawca powinien wykonać badania kruszyw przeznaczonych do wykonanie robót i przedstawić wyniki tych badań Inżynierowi w celu akceptacji materiałów. Badania te powinny obejmować wszystkie właściwości określone w pkt 2.3 niniejszej Specyfikacji.

6.2.      Badania w czasie robót

6.2.1     Częstotliwość oraz zakres badań podano w tablicy 2.

Tablica 2.        Częstotliwość badań kontrolnych w czasie budowy warstwy podbudowy z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie

6.2.2.    Uziarnienie mieszanki

Uziarnienie mieszanki powinno być zgodne z wymaganiami podanymi w pkt 2.3. Próbki należy pobierać w sposób losowy, z rozłożonej warstwy, przed jej zagęszczeniem. Wyniki badań powinny być na bieżąco przekazywane Inżynierowi.

6.2.3.    Wilgotność mieszanki

Wilgotność mieszanki powinna odpowiadać wilgotności optymalnej, określonej według próby Proctora, zgodnie z PN-B-04481 (metoda II), z tolerancją +10% - 20%.

Wilgotność należy określić według PN-B-06714-17.

6.2.4.    Zagęszczenie podbudowy

Zagęszczenie podbudowy należy sprawdzać według BN-77/8931-12. W przypadku, gdy przeprowadzenie badania jest niemożliwe ze względu na gruboziarniste kruszywo. kontrolę zagęszczenia należy oprzeć na metodzie obciążeń płytowych, wg BN-64/8931-02 i nie rzadziej niż raz na 5000 m², lub według zaleceń Inżyniera.

Zagęszczenie podbudowy stabilizowanej mechanicznie należy uznać za prawidłowe, gdy stosunek wtórnego modułu E₂ do pierwotnego modułu odkształcenia E₁ jest nie większy od 2,2  dla każdej warstwy konstrukcyjnej podbudowy.

Wartość wtórnego modułu odkształcenia E₂ ³ 140 MPa.

Moduł odkształcenia należy wyznaczyć dla przyrostu obciążenia od 0,15 MPa do 0,25 MPa przy zastosowaniu płyty VSS o średnicy 300 mm. Końcowe obciążenie powinno wynosić 0,45 MPa.

Obliczenie wyników wg wzoru:

w którym:

E – moduł odkształcenia,

D p – różnica nacisków (MPa),

Ds – przyrost osiadań odpowiadający tej różnicy nacisków (mm),

D – średnica płyty (mm).

6.2.5.    Właściwości kruszywa

Badania kruszywa powinny obejmować ocenę wszystkich właściwości określonych w pkt 2.3.2.

Próbki do badań pełnych powinny być pobierane przez Wykonawcę w sposób losowy w obecności Inżyniera.

6.3.      Wymagania dotyczące cech geometrycznych podbudowy

6.3.1.    Częstotliwość oraz zakres pomiarów

Częstotliwość oraz zakres pomiarów dotyczących cech geometrycznych podbudowy podano w tablicy 3.

Tablica 3.        Częstotliwość oraz zakres pomiarów wykonanej podbudowy z kruszywa stabilizowanego mechanicznie

*) Dodatkowe pomiary spadków poprzecznych i ukształtowania osi jezdni w planie należy wykonać w punktach głównych łuków poziomych

6.3.2.    Szerokość podbudowy

Szerokość podbudowy nie może się różnić od szerokości projektowanej o więcej niż +10 cm,
-5 cm.

6.3.3.    Równość podbudowy

Nierówności podłużne podbudowy należy mierzyć 4-metrową łatą lub planografem, zgodnie z BN-68/8931-04.

Nierówności poprzeczne podbudowy należy mierzyć 4-metrową łatą.

Nierówności podbudowy nie mogą przekraczać 10 mm.

6.3.4.    Spadki poprzeczne podbudowy

Spadki poprzeczne podbudowy na prostych i łukach powinny być zgodne z Dokumentacją Projektową. z tolerancją

± 0,5 %.

6.3.5.    Rzędne wysokościowe podbudowy

Różnice pomiędzy rzędnymi wysokościowymi podbudowy i rzędnymi projektowanymi nie powinny przekraczać

-1 cm, +0 cm.

6.3.6.    Ukształtowanie osi podbudowy i ulepszonego podłoża

Oś podbudowy w planie nie może być przesunięta w stosunku do osi projektowanej o więcej niż 5 cm.

6.3.7.    Grubość podbudowy i ulepszonego podłoża

Grubość podbudowy nie może się różnić od grubości projektowanej o więcej niż ± 10%.

6.3.8.    Nośność podbudowy

-          moduł odkształcenia wg „Instrukcji badań podłoża gruntowego – załączniki 1” powinien być zgodny z podanym

        w tablicy 4,

-          ugięcie sprężyste wg BN-70/8931-06 powinno być zgodne z podanym w tablicy 4,

Tablica 4.        Cechy podbudowy

 

6.4.      Zasady postępowania z wadliwie wykonanymi odcinkami podbudowy

6.4.1.    Niewłaściwe cechy geometryczne podbudowy

Wszystkie powierzchnie podbudowy, które wykazują większe odchylenia od określonych w punkcie 6.4 powinny być naprawione przez spulchnienie lub zerwanie do głębokości co najmniej 10 cm, wyrównane i powtórnie zagęszczone. Dodanie nowego materiału bez spulchnienia wykonanej warstwy jest niedopuszczalne.

Jeżeli szerokość podbudowy jest mniejsza od szerokości projektowanej o więcej niż 5 cm i nie zapewnia podparcia warstwom wyżej leżącym, to Wykonawca powinien na własny koszt poszerzyć podbudowę przez spulchnienie warstwy na pełną grubość do połowy szerokości pasa ruchu, dołożenie materiału i powtórnie zagęszczenie.

6.4.2.    Niewłaściwa grubość podbudowy

Na wszystkich powierzchniach wadliwych pod względem grubości, Wykonawca wykona naprawę podbudowy. Powierzchnie powinny być naprawione przez spulchnienie lub wybranie warstwy na odpowiednią głębokość, zgodnie z decyzją Inżyniera, uzupełnione nowym materiałem o odpowiednich właściwościach, wyrównane i ponownie zagęszczone.

Roboty te Wykonawca wykona na własny koszt. Po wykonaniu tych robót nastąpi ponowny pomiar i ocena grubości warstwy, według wyżej podanych zasad, na koszt Wykonawcy.

6.4.3.    Niewłaściwa nośność podbudowy

Jeżeli nośność podbudowy będzie mniejsza od wymaganej, to Wykonawca wykona wszelkie roboty niezbędne do zapewnienia wymaganej nośności, zalecone przez Inżyniera.

Koszty tych dodatkowych robót poniesie Wykonawca podbudowy tylko wtedy, gdy zaniżenie nośności podbudowy wynikło z niewłaściwego wykonania robót przez Wykonawcę podbudowy.

7.         Obmiar robót

7.1.      Jednostka obmiarowa

Jednostką obmiarową jest 1 m² (metr kwadratowy) podbudowy z kruszywa łamanego stabilizowanego mechanicznie

o grubości warstwy 20 cm

8.         Odbiór robót

Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z ST, Dokumentacją Projektową i poleceniami Inżyniera, jeżeli wszystkie pomiary z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne.

9.         Podstawa płatności

9.1.      Ogólne ustalenia dotyczące podstawy  płatności

Zgodnie z obmiarem i oceną jakości wykonanych robót.

9.2.      Cena jednostki obmiarowej

Cena jednostki obmiarowej wg pkt 7.2 a, b, c obejmuje:

-      prace pomiarowe, oznakowanie robót,

-      przygotowanie podłoża,

-      sprawdzenie podłoża,

-      zakup materiałów,

-      przygotowanie mieszanki zgodnie z receptą i dostarczenie jej na miejsce wbudowania,

-       rozłożenie zgodnie z założoną grubością, szerokością i profilem z zachowaniem projektowanej niwelety,

-      zagęszczenie,

-      przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych określonych w ST,

-      utrzymanie podbudowy w czasie robót.

10.       Przepisy związane

10.1.     Normy

1.         PN-B-04481                       Grunty budowlane. Badania próbek gruntu

2.         PN-B-06714-12                  Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości zanieczyszczeń obcych.

3.         PN-B-06714-15                  Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie składu ziarnowego.

4.         PN-B-06714-16                  Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie kształtu ziarn.

5.         PN-B-06714-17                  Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie wilgotności.

6.         PN-B-06714-18                  Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie nasiąkliwości.

7.         PN-B-06714-19                  Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie mrozoodporności metodą bezpośrednią.

8.         PN-B-06714-26                  Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości zanieczyszczeń organicznych.

9.         PN-B-06714-28                  Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie zawartości siarki metodą bromową.

10.     PN-B-06714-37                  Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie rozpadukrzemianowego.

11.     PN-B-06714-39                  Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie rozpadu żelazawego.

12.     PN-B-06714-42                  Kruszywa mineralne. Badania. Oznaczanie ścieralności w bębnie Los Angeles.

13.     PN-B/11112                       Kruszywa mineralne. Kruszywa łamane do nawierzchni drogowych.

14.     PN-B/11113                       Kruszywa mineralne. Kruszywa naturalne do nawierzchni drogowych. Piasek.

15.     PN-B-32250                       Materiały budowlane. Woda do betonu i zapraw.

16.     PN-S-06102                       Drogi samochodowe. Podbudowy z kruszyw stabilizowanych mechanicznie

17.     BN-64/8931-02                   Drogi samochodowe. Oznaczanie modułu odkształcenia nawierzchni podatnych i podłoża przez obciążenie płytą.

18.     BN-68/8931-04                   Drogi samochodowe. Pomiar równości nawierzchni planografem i łatą.

19.     BN-70/8931-06                   Pomiar ugięć nawierzchni podatnych ugięciomierzem belkowym.

20.     BN-77/8931-12                   Oznaczanie wskaźnika zagęszczenia gruntu.

10.2 Inne dokumenty

21.   Katalog typowych konstrukcji nawierzchni podatnych i półsztywnych,
IBDiM – Warszawa 1997.